چرا مدارس دولتی باید به استفاده از آموزش از راه دور ادامه دهند؟

این یک پست ساده و سریع است. اواخر سه‌شنبه شب است و بچه‌های من به حمام نیاز دارند – و خب، این پیچیده نیست: مدارس دولتی در ایالات متحده باید در سال تحصیلی ۲۰۲۰-۲۰۲۱ از آموزش از راه دور استفاده کنند.

می دانم که به این سادگی نیست. همانطور که اواخر هفته گذشته در «معلمان در مبارزه با کووید-۱۹ ناگهان در خط مقدم هستند» نوشتم، معلمان اکنون در نوعی باتلاق هستند. در حالی که کووید-۱۹ در ایالات متحده بیداد می کند و هیچ نشانه ای از کاهش به زودی وجود ندارد، دونالد ترامپ و بتسی دیووس اخیراً تلاش تهاجمی را برای افتتاح ساختمان های مدارس در پاییز آغاز کرده اند.

در حالی که اثرات منفی یادگیری از راه دور به خوبی بررسی شده است، چیزهای کمی همگی بد هستند. اشاره کرده‌ایم که اثرات بلندمدت یادگیری از راه دور مزایایی دارد.مارک سیگل، دستیار مدیر مدرسه دلفیان، در مورد اینکه چگونه یادگیری از راه دور می‌تواند به والدین نگاه دقیق‌تری به آنچه که واقعاً فرزندانشان می‌آموزند، بدهد، صحبت کرد.

یک مزیت بالقوه نیز وجود دارد، این که بسیاری از والدین اکنون این فرصت را دارند که تحصیلات فرزندانشان را بهتر و کاملتر درک کنند – آنچه به آنها آموزش داده می شود و چگونه در دروس اصلی انجام می دهند. پس از گذراندن همه اینها، آنها ممکن است احساس اطمینان بیشتری کنند که زمام آموزش را در زندگی فرزندان خود به دست می گیرند. و از آنجایی که والدین حداقل تا حدی نقش معلم را بازی می کنند، ممکن است بچه ها دوباره به والدین خود برای راهنمایی و آگاهی نگاه کنند.

دوباره – من فقط یک طرف این را بررسی می کنم. به سادگی چیزهای زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد. اما در حالی که معتقدم بازگشایی ساختمان‌های مدارس در ایالات متحده در پاییز ۲۰۲۰ از نظر کووید خطرناک است، این پست در مورد اپیدمیولوژی نیست. بلکه در مورد شتاب موجود – به جای شکست ها و کاستی های اغلب قابل توجه – است که با یادگیری از راه دور تاکنون ایجاد شده است.

بنابراین، چند بیانیه.

۷ دلیل که مدارس باید به استفاده از آموزش از راه دور در ایالات متحده ادامه دهند

I. آینده نزدیک یادگیری تقریباً به طور قطع یادگیری ترکیبی است – ترکیبی از آموزش دیجیتال و حضوری.

II. با حرکت به سمت یادگیری از راه دور، مدارس باید منابع لازم و کمبود منابع را برای ادغام معنادار آموزش الکترونیکی در تعقیب یادگیری از راه دور بررسی کنند.

III. این فرآیند برنامه درسی (آنچه یاد گرفته می شود)، دستورالعمل (نحوه تدریس آن)، و منابع پشتیبانی (مانند زوم و تیم های مایکروسافت) را مجبور کرده است تا با هم طراحی و دوباره طراحی شوند.

IV. این فرآیند کند و ناشیانه بوده است و احتمالاً منجر به «از دست دادن یادگیری» شده است. اما «از دست دادن» در مقایسه با چه چیزی؟ قرار گرفتن در یک فضای فیزیکی امن – فضایی که احتمالاً برای ۶ ماه بیشتر وجود نخواهد داشت؟

V. از این نظر، می‌توان کاری را که انجام می‌دهیم به‌عنوان بخشی از «کاهش پیاده‌سازی» در نظر گرفت – ضرری موقت قبل از سود بزرگ‌تر.

VI. البته، هیچ کس نمی داند که در آینده با COVID-19 یا یادگیری از راه دور و اثرات دراز مدت آن چه اتفاقی خواهد افتاد. من از آن به عنوان مؤثر یا نوآورانه دفاع نمی کنم. آنچه من پیشنهاد می کنم این است که ما قبلاً باخت را تجربه کرده ایم و شروع به تطبیق کرده ایم.

و با توجه به اینکه آینده نزدیک یادگیری احتمالاً ترکیبی است، ممکن است ادامه این مسیر منطقی باشد، حتی اگر ساختمان‌های مدرسه با خیال راحت در پاییز بازگشایی شوند (که بعید به نظر می‌رسد). این ساختمان‌ها هنوز هم می‌توانند از دانش‌آموزانی حمایت کنند که به حمایت این فضاها و منابع مدارس و اجتماعی شدن همسالان خود نیاز دارند – فقط لازم نیست شبیه مدرسه‌ای باشد که آنها به یاد دارند.

VII. من می‌دانم که همه اینها بعید است اتفاق بیفتد، اما فکر کردم باید گفت: آینده نزدیک یادگیری ترکیب شده است و ما یک قرن را صرف توسعه فضاهای آجر و ملات کرده‌ایم.

شاید بتوانیم شش یا هشت ماه دیگر را نیز صرف توسعه دیجیتالی کنیم – و نه به عنوان یک نکته کناری، بلکه به عنوان نقطه کانونی یک تجربه یادگیری شخصی تر.